NORTH PALM BEACH – Het Amerikaanse bedrijf Magpie Aviation heeft naar eigen zeggen in maart 2023 met ’s werelds eerste geautomatiseerde aerotow aangetoond dat twee vliegtuigen halverwege een vlucht met elkaar verbonden kunnen worden.
Het bedrijf denkt dat het aerotowing-concept grote elektrische passagiersvliegtuigen in staat zou kunnen stellen verder te vliegen door verbinding te maken met kleinere, onbemande vliegtuigen boordevol batterijen.
Met het concept van Magpie zou een autonoom sleepvliegtuig de neus van een passagiersvliegtuig kunnen vastgrijpen met een “actieve haak”. Terwijl het vliegtuig wordt gesleept, kan het stationair draaien om stroom te behouden, waardoor passagiers een “soepele en stille” rit krijgen. Voor langere vluchten kunnen meerdere sleepvliegtuigen om beurten het passagiersvliegtuig begeleiden, onderweg opstijgend vanaf verschillende luchthavens.
Volgens Magpie is de aerotowing benadering de meest kosteneffectieve manier om grote elektrische vliegtuigen over lange afstanden te laten vliegen zonder uitstoot. Vanwege beperkingen van de huidige batterijtechnologie zijn elektrische vliegtuigen beperkt tot het vliegen met een klein aantal passagiers over relatief korte afstanden.
Het concept van Magpie biedt een oplossing voor het probleem van de batterij, waardoor elektrische vliegtuigen meer bereik krijgen zonder in te leveren op het laadvermogen.
Prima plan, alleen dat vliegtuigje met de batterijen erin moet niet zo’n groot vliegtuig,dat dan z’n motoren stationair laat draaien, gaan slepen.
Dit betekent immers dat zo’n batterijvliegtuigje over veel te veel motorvermogen moet beschikken, wat je wel elke keer omhoog moet brengen.
Als met het tot stand brengen van de koppeling een elektriciteitsconnectie tot stand gebracht wordt kunnen de motoren van het grote toestel rechtstreeks gevoed worden uit de batterijen van het batterijvliegtuigje.
Echter zo’n lange kabel is niet geschikt voor het dan over te brengen elektrische vermogen. Dus waarom koppelt het passagierstoestel zich niet gewoon een paar meter onder* achter het batterijtoestel, met een soort adaptive cruise control. * Om minder last te hebben van de wervelingen van het batterijtoestel.
De autopilots in het passagiers- en batterijvliegtuig moeten wel op een slimme manier worden gesynchroniseerd, want als dat niet goed gaat, loop je net als bij vrachtauto combinaties, kans op “scharende vliegtuigen”.
Vervolgens liggen er op zee om de zeg achthonderd kilometer vliegdekschepen waar de batterijvliegtuigjes weer worden opgeladen met stroom opgewekt met . . . . dieselaggregaten ? ? ?
Nee, die vliegdekschepen zijn natuurlijk elk omringd door een eigen windparkje voor hun stroomvoorziening?